IAMSTERDAM

Het gemeentebestuur van Amsterdam zette jaren geleden op het Museumplein, vlak bij het Rijksmuseum in koeien van stalen letter het woord IAMSTERDAM in het gras. De eerste drie letters van het woord waren rood, de andere wit. Zo moest de woordspeling duidelijk worden gemaakt.
Veel mensen waaronder ik waren daar niet zo blij mee. Laat ik voor mezelf spreken: ik vond het ronduit smakeloos. In de eerste plaats: niemand is Amsterdam. Ook de Amsterdammers niet. Amsterdam is heel groot, ook vaak heel groots, ook vaak heel dorps, ook vaak klein; dat is nou juist het bijzondere van deze rare stad: het is alles tegelijk. Amsterdammers willen dat ook zo en als het egalitair wordt maken ze de stad wel weer even in de war. Dus wie is Amsterdam?
In de tweede plaats een beetje ordinair. Het schreeuwerige neo-liberale kapitalisme vierde hoogtij toen de letters geplaatst werden en velen moesten onmiddellijk denken aan een soort reclamekreet. Maar zo verkoop je Amsterdam niet. En zeker niet op die manier als je aan de andere kant kermt dat de toeristendruk zo gigantisch begint te worden. Want toeristen trok het wel, dat ijzeren woord in het gras bij het Rijksmuseum. Als je wat verder op het gras ging staan kon je het hele woord met op de achtergrond het museum op de foto krijgen, dus John en Mary en Ting en Siu zaten allemaal op de letters en zwaaiden naar de fotograaf. Dat wel.
Het linkse gemeentebestuur van Amsterdam, waar geen VVD en geen CDA meer in voorkomt heeft besloten om de letters weg te halen en dat is nu gebeurd. In korte tijd waren ze weg. Goed gemonteerd dus indertijd. Maar Amsterdam zou Amsterdam niet zijn als niet een of andere grapjas kort daarna op dezelfde plek drie levensgrote letters heeft geplaatst die samen het woord HUH vormen. Ten gerieve van de toeristen die ook nog een foto wilden maken van de oude slogan en thuis wilden laten zien dat ze er ook geweest waren. Maar nu achter het net visten. Die vonden wat ze dachten. Huh?
Het nieuwe woord zal er wel niet heel lang staan. En dan is het uitzicht op het Rijksmuseum vanaf het gras van het Museumplein weer als vanouds het uitzicht op het Rijksmuseum. Genoeg Amsterdam voor de eeuwigheid. En niemand die het is.
Als vanaf nu toeristen Amsterdam met zich willen meenemen zullen ze weer als altijd een verzameling moeten aanleggen van alle kenmerkende beelden die er in de stad te vinden zijn. Een veelvoud van beelden.

Net als de stad zelf.

Knar