FEESSIE
Nederland gaat ter stembus. Er moet een nieuw parlement komen nadat in februari de Partij van de Arbeid “de stekker uit Balkenende-IV trok”. Zo heet dat in Binnenhofjargon.
Omdat er in Nederland tussen parlementsverkiezingen meestal een paar jaren voorbij gaan is zo’n stembusgang een mooie graadmeter voor wat er in de afgelopen jaren in medialand in de mode is geraakt. En hoeveel groter de macht van diezelfde media in de tussentijd is geworden. Steeds denk ik dat het niet gekker kan. En steeds vergis ik me: het kan nòg gekker.
Carré is ooit gebouwd als circustheater, misschien was het daarom dat ‘s lands politieke elite zich in identieke grijze apepakkies liet steken om op het knallen van de zweepjes van meesteres Mariëlle e.a. hun kunstjes te vertonen. In de hoop te kunnen laten zien wat hun diverse politieke voorkeuren en aversies waren, maar in werkelijkheid om te worden afgerekend op een verspreekinkje, een weifelend moment of een chagrijnig “u kijkt zo lief ”. De minister-president, leider van de regering en eerste dienaar van het staatshoofd meende daarna braaf zijn excuses te moeten maken aan het nog maar zojuist aan de lokale omroep AT5 ontsproten meesteresje Mariëlle. Kan het dwazer?
‘s Anderendaags zat ik weer eens in de wachtkamer van het ziekenhuis en de stemming was ronduit bedrukt. Zonder dat ik daarop aandrong verzekerde mijn buurman mij, na het wegleggen van de krant :”Nederland wordt steeds dommer”. Bijval van alle zijden. Ik blij. Het volk mort. Nu eens niet tegen de politici, maar tegen het feessie dat de media over hun rug denken te kunnen maken van deze verkiezingen. Een feessie dat zo opgefokt is dat het niets meer te maken heeft met realistische nieuwsgaring, met betrouwbare verkiezingsvoorspellingen, of met respect voor wie dan ook. Nederland kijkt ongemakkelijk toe, en gaat op 9 juni - hoop ik - gewoon zijn goddelijke gang.
Waar de media dan ongetwijfeld weer een feessie van maken….
Knar