ZUSJE

Het is zondag en ik zit wat wezenloos voor me uit te staren. Verleden dinsdag is mijn zusje overleden en gisteren was haar uitvaart. Ik zeg zusje want ze was vijf jaar jonger dan ik en is om allerlei redenen altijd mijn "zusje" gebleven. Ze was al een paar maanden ernstig ziek hoewel ze zelf daar nadrukkelijk luchtig over bleef doen. Met diezelfde luchtigheid was ze veel te laat naar de dokter gegaan die alleen nog maar verschrikt kon constateren dat het er lelijk uitzag allemaal. Na een tijdje in het ziekenhuis. waar de lelijkheid van haar ziekte nog eens werd bevestigd. werd ze vervoerd naar een verpleegtehuis in haar woonplaats waar de onvermijdelijke waarheid eindelijk tot haar doordrong. Dat was even slikken, en dat is het understatement van de eeuw. Op één of andere manier is het haar toch gelukt om in het reine te komen met die waarheid en kort daarna begon de sloop. Gelukkig zakte ze al snel weg in een toestand tussen waken en slapen, waarbij het laatste hand over hand toenam. Of dat de natuur der dingen was of dat daarbij op geraffineerde wijze een handje werd geholpen weet ik niet, maar ik prijs de Hemel dat haar lijden vrijwel pijnloos en in korte tijd ten einde liep.
Maar toch "Gone Too Soon" zoals Trijntje Oosterhuis zo prachtig zingt. Mijn zusje zou over twee jaar haar pensioengerechtigde leeftijd hebben bereikt en dat zou voor haar - hoewel alleen AOW haar deel zou zijn - een enorme verbetering zijn. Weet u meteen hoe de zaken er bij haar voor stonden en dat we ons regelmatig grote zorgen over haar maakten. Ook toen ze al ziek was bleef ze consequent haar niet geringe omvang in vorm houden met gebraden kippenpootjes per kilo. Bleef ze haar al aangetaste longen verder verpesten met een pakje per dag. Als we haar de welgemeende raad gaven daar nu eens mee op te houden riep ze balorig:"Doe ik wel als ik weer beter ben". Want "ze ging er voor", wat zoveel betekende als "ik word weer beter".
Gisteren hebben we haar uitgeleide gedaan. Het was een mooie uitvaart, en tegen mijn dochter zei ik na afloop:"Als ze had gezien wat we van haar uitvaart hebben gemaakt zou ze niet hebben geloofd dat we dat allemaal voor haar hebben gedaan".
We hebben het voor haar gedaan. Want we hielden van haar. Gisteren werd er gehuild, er was echt verdriet om haar. Vandaag probeerde ik haar kaart te verwijderen uit het adressenbestand op mijn computer.
Het is me niet gelukt.

Ze mag nog niet helemaal weg

Knar