BREXIT

 

Ach weet u, iedereen zegt er wat over. Dus laat ik er ook maar wat over zeggen. Afgelopen donderdag verbraken de Britten hun banden met de Europese Unie. Drieënveertig jaar waren ze lid - hoewel ze de euro nooit hebben ingevoerd - maar nu het EU-systeem van open grenzen wel wat erg veel vluchtelingen en andere migranten hun kant leek op te drijven hebben ze de deur dichtgedaan. Wel "typical British" zou ik willen zeggen. De omstandigheden stelden me in de gelegenheid in de afgelopen jaren het eiland een aantal malen te bezoeken en nog altijd hangt er iets van de geest van de "splendid isolation" waar het volk vooral in de tijd van Victoria en het Empire zo blij mee was. Het zal ze makkelijker vallen dan bijvoorbeeld ons om zich weer in tevreden zelfgenoegzaamheid op hun eiland terug te trekken. Misschien gaan ze wel weer auto's maken. In ieder geval een schitterende gelegenheid om met een nieuwe Asterix te komen: Asterix en de BREXIT. Ik zie het voor me.
Toen de beurzen een paar dagen voor het referendum ineens opveerden kreeg ik het sterke vermoeden dat de Bremains zouden gaan winnen. Ik ging er van uit dat de beursbengels wel zo hun contactjes hadden om daar zeker van te zijn. Op de dag van het referendum hield ik de hele dag de koers van het Britse pond in de gaten want volgens ingewijden zou de koersbeweging een betrouwbare graadmeter zijn van wat er zou gaan gebeuren. De hele dag maakte de koers slingerbewegingen maar hij bleef gemiddeld hoog. Met het prettige gevoel dat het een Bremain zou worden ging ik naar bed. En daarna gebeurde het. Was ik de koers blijven volgen in plaats van te gaan slapen dan had ik het zo tegen vijven zelf kunnen zien: hij viel dus het werd Brexit. Maar wat ik nog steeds niet goed kan uitstaan: niet alleen ik maar ook al die goed ingevoerde geld- en beursjongens hadden niets kunnen zien aankomen. Pas toen de eerste echte tellingen openbaar werden konden ze gaan inschatten en toen was het boem. Zij wisten niks meer dan wij! Teken aan de wand?
Wat nu? Als ik naar de reacties van Juncker kijk, de voorzitter van de Europese Commissie, vrees ik dat een harde arrogante kern van Europabestuurders de neus in de lucht zal steken en zo hard mogelijk zal gaan werken aan business as usual. Dan maar met een land minder. Juncker is vooral gekwetst en roept nu dat Groot Brittannië dan ook maar zo snel mogelijk moet opsodemieteren.
Dat lijkt me niet de goede weg. Eigenlijk zou Juncker nu net als Cameron zijn biezen moeten pakken want het is een EU onder zijn leiding die dit geweldige verlies moet incasseren. Maar daar lijkt me Juncker de man niet naar. Hij zal nog een forse hinderpaal zijn op de weg naar de broodnodige vernieuwing die de EU nu zal moeten ondergaan. Het vertrek van Groot Brittannie is het failliet van de EU-politiek, hoe je het ook wendt of keert. Een grondige analyse van de Britse argumenten kan Europa veel leren over de richting waarin het moet veranderen. Een paar topics zijn ook zonder dat al zichtbaar: echte democratie in het Europees bestuur, herstel van de souvereiniteiten in het Europa van de vaderlanden, en nu eindelijk een echt immigratiebeleid en een serieuze bewaking van de buitengrenzen. Echte politiek in plaats van alleen maar koopmansbelangen.

Daarmee zouden de blijvers al geweldig zijn gediend.

Knar

 CUM LAUDE

Cum Laude is Latijn en betekent Met Lof. Een term die in de achter ons liggende eeuwen in alle landen van de beschaafde wereld werd toegevoegd aan de bul of het diploma van mensen die een academische studie of een promotie met bijzonder veel resultaat hadden volbracht. Cum Laude was een exclusief predikaat dat slechts weinigen was gegund. Terecht. Excellence moet blijken.
Vanaf vandaag is dat anders. Sinds vandaag kun je in Nederland (en alleen in Nederland) ook een VMBO- diploma behalen Cum Laude. Staatssecretaris Dekker ging vanochtend zelf naar Nederweert om een 16-jarige vmbo-scholier te vertellen dat hij de aantekening 'cum laude' op zijn diploma krijgt.
"Hier zwijgt de spreker stil. Hij snikt; hij kan niet meer." Alleen deze dichtregel van Tollens uit zijn beroemde gedicht over de Overwintering op Nova Zembla kan hier mijn verbijstering weergeven. VMBO-cum laude. De jongen in Nederweert had drie negens en vijf achten. Fijn voor die jongen maar volgens mij past daar maar één antwoord op: joh, je zat op de verkeerde school. En nu als de bliksem je VWO halen en dan studeren vent. Misschien kun je dan een echt cum laude scoren waar de mensen niet een beetje om moeten lachen. En tegen die staatssecretaris Dekker (ja die met die krullen in z'n pony) zou ik willen zeggen: ben je nou helemaal van de pot gerukt? Argeloze kinderen misleiden met VMBO-cum laude. Durf je wel? Denk je dat zo'n jongen straks twee bezems krijgt om het trottoir aan te vegen in plaats van één? Ga toch weg man. Youp van het Hek had het er in een van zijn weergaloze conferences een keer over dat je tegenwoordig nooit meer gewoon naar de bakker kunt gaan voor een half bruin maar dat de bakker tegenwoordig een kadetterette is waar je eindeloos aan je slaperige kop wordt gezeurd over pitje zus en zaadje zo. Zo'n kadetterette-gevoel krijg ik bij VMBO-cum laude. Het ontbreekt er nog maar aan dat de staatssecretaris had geroepen: de VOC-0mentaliteit, tòch? Of heeft deze bewindspersoon dat stukje van onze geschiedenis toevallig wèl gehad op school en weet hij dat hij dat maar beter juist niet kan roepen? Het zou voor hem pleiten.
Maar alle gekheid op een stokje mensen. Laten we toch eens ophouden met het herbenoemen van alles wat voor minstens de helft van het volk altijd helder en logisch is geweest. Dat is vaker geprobeerd (een jaar of tachtig geleden bijvoorbeeld niet zo ver hier vandaan) en dat leidt altijd tot ellende.

Misschien nog wel het meest voor zo'n Limburgse jongen met VMBO-cum laude.

Knar

EUROPA

In een al langer lopende discussie met een vriend over Europa bracht hij het nieuwe boek Made in Europa van Pieter Steinz ter sprake. Het boek boeide hem zeer en ondersteunde de positieve gevoelens over Europa, die hij al langer koestert en die nogal contrasteren met de mijne. Vandaar ook onze discussie. Ik schreef hem over dat onderwerp een briefje en toen dat klaar was dacht ik goh, het lijkt wel een column. Dus mag u nu ook meelezen.

Beste W.

Naar aanleiding van je mail heb ik me nog even verdiept in de persoon van Pieter Steinz en zijn werk. Wat ik tekenend vond was de beschrijving van zijn boek Made in Europa op de site van Bruna, die begint met "De Griekse tragedie, de Russische roman, de Italiaanse cinema en de Duitse Romantiek; Bach, Monty Python, Chanel en Brancusi - Europa is meer dan crisis in de Eurozone en regelzucht vanuit Brussel." 
(https://www.bruna.nl/boeken/made- in-europe9789046815540?gclid=COOCs8Xtoc0CFUqdGwodhaIGuQ#product-info-tabs).
Mooier had ik het niet kunnen uitleggen: het Europa der vaderlanden. Dat vooral boeiend is vanwege De Griekse tragedie, de Russische roman, de Italiaanse cinema, de Duitse Romantiek….etc.
Het Europa van Steinz is het "Europa" dat al generaties lang leeft in de geesten van een kleine elite die het geluk heeft gehad kennis te nemen van kunst en cultuur en van de betekenis daarvan. De elite boven de wolken. Tot die elite behoren jij en ik, en wij kunnen onszelf met enige goede wil wel wijs maken (abstract denken nietwaar?) dat er iets "Europees" is te vinden in al die afzonderlijke door het land van oorsprong zozeer gekarakteriseerde vormen van kunst en cultuur (de Griekse tragedie, de Russische roman, de Italiaanse cinema) maar feitelijk is dat niet. Het is een gedachte, een gewenste gedachte, een mooie gedachte, een geruststellende gedachte misschien voor de elite die zich die gedachte kan permitteren, maar iets feitelijks is het niet. Het feitelijke Europa is de Eurozone, het steeds rijker wordende grootkapitaal, de neergang van de natiestaat, de Brusselse bureaucratie, het falende vluchtelingenbeleid (het verdrinken is inmiddels weer begonnen), het landjepik spelen aan de Oostgrens (Oekraïne), het Europa van de neo-fascistische regimes in de grenslanden en de achterlijke boefjesregimes in andere grenslanden. Het feitelijke Europa is het Europa van het schijnbaar vrije verkeer van personen, goederen en diensten dat alleen schijnbaar vrij is omdat verhuizers binnen Europa in het land van aankomst de volle laag krijgen van de ter plaatse bloeiende bureaucratie die - zoals al eeuwen zo was en nog eeuwen zo zal zijn - totaal verschilt van die in het land van herkomst. Waardoor je als immigrant in je nieuwe land maar beter meteen een (dure) adviseur kunt nemen anders kom je er nooit uit. Daarover kan ik - met een dochter in een Europees buitenland - nu uit de eerste hand meepraten.
Dat is het Europa van de feiten en dat is het Europa dat beleefd wordt door de honderden miljoenen die ònder de wolken moeten leven en die Italiaanse cinema misschien maar nauwelijks kunnen spellen.
Maar gelukkig, voor hen is er het EK. Waar de vanouds bekende vaderlanden, onder eigen vlag en met eigen volkslied, tegen elkaar in het strijdperk treden en daar - als vanouds - van elkaar winnen of verliezen.

Laat dat voorlopig  Europa zijn. Dan kan iedereen het begrijpen.

Knar

ONGELIJKHEID

Het dagblad Trouw (digitaal) helpt deze columnist vandaag weer aan boeiende stof voor een stukkie.
Onder de kop " Zorgongelijkheid als nieuwe norm" hijst het blad alvast de stormbal voor de gigantische operatie die op 1 januari haar beslag moet krijgen: de overheveling van langdurige zorg, jeugdzorg en werk van het Rijk naar de circa 400 gemeenten. De langdurige zorg wordt straks deels geregeld in de nieuwe WMO. Maar die wet bestaat al sinds 2006.
Die wet zorgde inmiddels al voor schrijnende gevallen van ongelijkheid in de bijdragen aan zorg voor ouderen. In Sluis (Z.Vl) moest een man zijn huis op eigen kosten verbouwen voor zijn hulpbehoevende vrouw terwijl in de buurgemeente daarvoor een forse bijdrage  beschikbaar was. Zo zijn er meer voorbeelden. De toenmalig verantwoordelijke staatssecretaris Jet Bussemaker (PvdA) werd op die wantoestanden in de Kamer toen al aangesproken. Maar dat bracht haar niet van haar stuk."Dit was precies zoals het moest gaan met de Wet maatschappelijke ondersteuning" antwoordde de PvdA-politica. "Juist doordat een gemeente dichter bij de burger staat en veel beter kan inzien wat de behoefte is van haar inwoners, kan er lokaal maatwerk geleverd worden." Einde citaat. Bussemaker toen, en haar partijgenoot en opvolger Martin van Rijn nu, zien die ongelijkheid niet als een probleem, maar als consequentie van de decentralisatie van Rijkstaken naar gemeenten. Een soort natuurverschijnsel dus. "Tja, bij decentralisatie van Rijk naar gemeenten hoort nu eenmaal….." Alsof zij niet zelf de decentralisatie - als een verdekte megabezuiniging- hadden bedacht en doorgeduwd. Een ouwe Haagse truc.
Types als Bussemaker en van Rijn zullen blijven geloven dat wanneer je maar lang genoeg onzin verkoopt de mensen die onzin op den duur wel zullen geloven.
Ook de minister president hoort bij dat illuster gezelschap. In november 2014 hield hij de vierde  Kerdijk-lezing, genoemd naar een progressief-liberale politicus uit het einde van de negentiende eeuw. De Kerdijk-lezing is een speeltje van D66, 't is maar dat u het weet. In die lezing tilde Rutte de kwestie van gelijkheid of ongelijkheid op een algemener niveau. "Er zit in ons systeem een soort ingebakken angst voor ongelijkheid. Dat is zo gegroeid. Iedereen krijgt hetzelfde, graag of niet." Toe maar Markje, je bent nog jong. Misschien heb je niet op school gehad dat het streven naar Gelijkheid (let op de hoofdletter) waar sinds de Franse Revolutie in het avondland zo hard om is gestreden en zoveel bloed om heeft gevloeid iets anders is dan jouw armzalige "angst voor ongelijkheid." Hoe durf je.
 
"Dit is precies zoals het moet gaan"zei Bussemaker. En dit is precies zoals het ook zal gaan met de taken die de gemeenten alsnog op zich af zullen zien komen. Maar het deugt niet, het is fake. We worden belazerd.
En het erge is dat het hier om mensen gaat. Mensen die door omstandigheden - of gewoon door de ouderdom die ons allen te wachten staat - kwetsbaar en meer of minder hulpeloos zijn. Mensen die het niet meer helemaal trekken alleen, hoe hard D66 ook "gelooft in de kracht van mensen". 
Paus Fransiscus heeft het door. Die vraagt ons om maar liever niet meer te spreken van "een christelijk Europa".

En daarmee doelt hij niet op die paar moslims die hier rondlopen.

Knar